Beydağları'nı aş da gel

Yazı sıcaksa, kışı fena soğuk!..

Kar Haziran ortasına dek Beydağları'nda pudra şekeri...

İçine yuvarladığı insan sayısı kırk bini geçmiyor.

Caka satmakta üstüne yok: Önü Noelci Demre, Kaş; beri yakası Fethiye!..

Trafik levhalarının yarısı Finike, diğer yarısı aman bir nefes Antalya!..

Biraz kafası daralana da antik Arykanda...

Kırı daha bir kır, yaylası daha bir yörük...

Bana göremediğim dedemden, sık sık ilkokul bahçesinde yanağıma yapışan babaannemden, kuzey Yunanistan'ın Makedon yaylaları Vodina'dan, Karacaova'dan bir şeyler getiriyor bu hava.

Yeşilinin içine Avlan mavisi karışıyor.

Isırgan makilerinin içinde domuz yavruları, servi boylarında emektar römorklarını çeken traktörler koşturuyor ara ara.

Ne bileyim işte, doğayı okumayı söküyorum galiba Elmalı'da.

Bir Mayıs sabahının planı, Ayvasıl'ın kıraç topraklarında lavantaya ulaşabilmek oluyor.

7 km'nin dik yarısını ter altında bir yürüyüş, diğer yarısını pedal tamamlıyor.

Kızlarsivrisi'nin böğrüne ulaştığımda da tarla kuşları...Onlar da yörenin belirtili isim tamlaması...

Tabiat, insanın kendine has merkezinden uzakta yaşamayı seçiyor:

Mesai nedir, kariyer nasıl yapılır, her şeyin nasıl bilindiğine inanılır, insan neyle tüketilir; bu netamelilerden çoook uzakta yer tutuyor kendine.

Bildiği tek şey var, o da yazdığı kendi Toros kanunu!..

Ne diyelim,

şu sıralar şaşkın bir hukuk öğrencisiyim!..

***

DİNLEMEK İÇİN: https://audio.com/murat-cengizer/audio/kentini-yazanlar